top of page
Zoeken

Af en toe lezen we een interessant boek..

.. en delen we dit graag met jullie.


Afgelopen zomerperiode hebben wij in Praktijk Barn de tijd genomen om rustig terug te kijken op de voorbije jaren en mijmeren we ook graag over de toekomst.

Zelf ervaren we de opgestarte oudercafés als één van onze mooiere en zinvolle initiatieven.


In deze bijeenkomsten stimuleren we onze prille ouders om dicht bij hun buikgevoel, spontaniteit en authenticiteit te blijven. Liever vertellen we hen om niet alle opvoedboeken te lezen, laat staan hen te laten verleiden door alles wat op social media verschijnt.

Maar zeker weten, we vinden het de moeite waard om af en toe eens een goed boek te lezen en onze bedenkingen te delen met jullie…


Jagen, verzamelen, opvoeden (Michaeleen Doucleff)

ree

De inhoud van het boek wijst ons op een verzameling aan inzichten die we decennia - bijna eeuwen - lang zijn kwijtgeraakt.

M.D, auteur van dit boek en tevens antropologe, worstelde ooit met de opvoeding van haar dochtertje. Wanneer het kleine meisje zes jaar wordt, neemt ze haar mee op reis naar de Maya in Mexico, de Inuit in Noord-Canada en de Hadza in Tanzania.

Tijdens haar ontmoetingen met deze culturen, pikte zij enkele belangrijke inzichten op :

  • kinderen hebben een aangeboren verlangen om hun ouders te helpen. Ze tonen een innerlijke drang om bij het gezin, de familie en de gemeenschap te horen. Ze wensen hun plekje in de groep te verdienen.

  • we hoeven onze kinderen niet teveel te prijzen. Het kan zelfs hun motivatie ondermijnen en eventueel de competitie tussen broers en zussen aanwakkeren.

  • de emoties van onze kinderen zijn een afspiegeling van onze emoties.

Blijf als ouder zelf rustig en vriendelijk waardoor ook kinderen de kalmte kunnen bewaren. 

  • probeer kinderen aan te moedigen en te motiveren. Zet liever geen omkoping of dreigementen in.

  • stimuleer hun autonomie

  • en laat ze door verschillende mensen opvoeden



In onze westerse wereld is de ‘village’ al lang zoek. Onze gezinnen zijn gekrompen tot - meestal - tweeoudergezinnen. De intergenerationele en bredere familiale kenmerken zijn zoek. Hierdoor nemen vaders en/of moeders zoiets moeilijks als kinderen opvoeden vaak enkel met hun tweetjes/alleen op. Zulke omstandigheden leiden vaak tot spanning en uitputting.

Een netwerk van liefde en steun helpt kinderen om de wereld als behulpzaam en vriendelijk te aanschouwen. 


Blijkt ook dat we door de eeuwen heen vaak onvoldoende sceptisch keken naar nieuwe adviezen en theorieën ivm opvoeden.

In 1748 besliste een legerarts om baby’s te voeden volgens een bepaald schema, weliswaar bedoeld voor verpleegsters om het werk rond te krijgen in vondelingen- en ziekenhuizen. Twintig jaar later werden er naast voedingsschema’s ook slaapadviezen gepubliceerd. Baby’s werden liever niet gewiegd voor het inslapen.


Nieuwe technologieën en producten (oa overaanbod speelgoed) hebben het  leven niet altijd simpeler gemaakt. We verwachten van kinderen dat ze constant bezig zijn, veel bijleren en altijd gelukkig zijn. 

Daarnaast (be-) leven we het leven veel sneller.


Deze inzichten en kanttekeningen vielen ons sterk op in onze ervaringen met Afrika. Beide maakten wij het afgelopen jaar een reis naar dit continent.

ree

ree

Ondanks alle tekorten op heel wat terreinen, beleefden wij de kinderen daar als rustiger, tevreden en relaxed.

Blijkbaar worden zij eerder opgevoed volgens de aloude inzichten en principes.


Kinderen leren met vallen en opstaan … zoals ook wij nog elke dag bijleren.

We staan voor ‘good enough’ ouderschap en trachten het schuldgevoel achterwege te laten.


Zachte groeten uit Barn,

ree

Kristien en Hilde






 
 
 

Opmerkingen


bottom of page